یکی از حقایق تاریخ استرالیا، قتل عام مردم بومی این سرزمین است. اگرچه در کتاب‌های تاریخ مدارس، حرفی از نسل‌کشی بومیان استرالیایی به میان نمی‌آید اما این حقیقت را نمی‌توان انکار کرد.
به گزارش گاردین، ۸۰ درصد مردم استرالیا در این‌باره شنیده‌اند و ۷۰ درصد استرالیایی‌ها بر این باورند که کشتار جمعی مردم بومی این سرزمین واقعاً رخ داده است. با رادیو مهاجرت همراه باشید.
تاریخ قتل عام گل‌ها را بنویس
نقشه‌های مربوط به نسل‌کشی بومیان استرالیایی حاکی از آن است که در طول استعمار استرالیا، بومیان این سرزمین در همهٔ ایالات و قلمروها به قتل رسیده‌اند.
کابوس آشنای شب بومیان به خصوص در کوئینزلند، استرالیای غربی، قلمرو شمالی و نیوساوث‌ولز، ریختن خون اجداد آنان است. تاریخ می‌گوید بیش‌تر از ۲۷۰ قتل عام در طول بازه زمانی ۱۴۰ ساله در استرالیا رقم خورده است.
تحقیقات پلیس محلی کوئینزلند از کشتار بومیان در سال ۱۸۸۸ میلادی خبر می‌دهد. البته که نسل‌کشی سیاه‌پوستان استرالیایی‌ها از سوی سربازان بریتانیایی خیلی زودتر‌ها و در ۱۷۹۴ آغاز شده است.
دخالت حکومت استرالیا در نسل‌کشی بومیان
گویا نیروهای حکومتی استرالیا حداقل تا اواخر دههٔ ۲۰ قرن بیستم به طور فعال در قتل‌عام‌ها دخالت داشته‌اند.
حداقل ۵۶ مورد کشتار بومیان طی سال‌های ۱۷۹۴ و ۱۸۳۳ میلادی در نیوساوث‌ولز و تاسمانیا به وقوع پیوسته است.
استفاده از سلاح جنگی بریتانیا در کشتار بومیان استرالیا
ابزار قتل‌عام در این برهه، اسلحه‌ای موسوم به Brown Bess است؛ در این تفنگ پودر را با کبریت مشتعل می‌کردند. این همان سلاحی است که ارتش بریتانیا در طول جنگ‌های ناپلئون بناپارت استفاده می‌کرده است.
۱۱۶ کشتار ثبت‌شده در نیوساوث‌ولز و ویکتوریا بین سال‌های ۱۸۳۴ و ۱۸۵۹ با اسب و اسلحه کارابین ( تفنگ لوله کوتاه سبک) انجام شده‌اند.
نان زهرآلود، غذای بومیان
داده‌های اولیه کوئینزلند از قتل ۳۴ نفر در هر حمله صورت‌گرفته بین سال‌های ۱۸۵۹ و ۱۹۱۵ خبر می‌دهد. ۹ مورد از این این نسل‌کشی‌ها با آرد سمی انجام شده است تا مخفی بماند.
سوزاندن در کوره
کشتار فارست ریور در استرالیای غربی با سوزاندن افراد در کوره‌های موقتی انجام شده است.
سخن پایانی
حرص استعمارگران در تصاحب خاک استرالیا سبب شد تا خون‌های بی‌شمار بومیان این سرزمین به ناحق ریخته شود. در جهانی که شعار حقوق بشر ورد زبان شده است، چنین اعمالی برای نابودی یک قوم صورت می گرفته است. بدون درس‌گرفتن از تاریخ، آن را دوباره تکرار می‌کنیم.
نظرات، پیشنهادات و سؤالات خود را در بخش دیدگاه‌ها برای رادیو مهاجرت بنویسید.